ผ้ายันต์ค่ายกลของหลวงปู่กวย เป็นผ้าขาว พิมพ์ด้วยหมึกสีเขียวๆอมฟ้า ขนาดค่อนข้างใหญ่ ส่วนใหญ่จึงมักเอาเก็บไว้ที่บ้าน หรือบางคนเอาไปห่อพระเลยก็มี ผิดกับผ้ายันต์เเปดทิศ หรือสงครามลาว ที่มีขนาดพอดี เหมาะกับการพกพา ผ้ายันต์เเปดทิศส่วนใหญ่ที่พบเห็นมักผ่านการใช้ บ้างถูกใช้จนชำรุด เสียหายก็มี ผ้ายันต์ค่ายกล ที่เคยพบ ไม่ค่อยมีตราวัด ฉะนั้นบางผืนหลวงปู่จะเขียนชื่อท่าน เเละวัดกำกับไว้ เพื่อป้องกันการสับสน บางผืนท่านปั๊มป์ยันต์เพิ่มเติม หรือรูปสิงห์ก็มี

ผ้ารุ่นนี้สมัยก่อนมีทำเสริม ที่เคยเห็นเป็นผ้าเเดง เเละตัวพิมพ์สีดำ ผ้ายันต์นี้เขาว่าดีทางปืนชมัด สมัยหลวงพ่อมีการลองกันด้วยปืน ไม่ออก ยิ่งเป็นของหลวงพ่อเฒ่า สมัยก่อนตัดเเบ่งให้เช่าทีละตัว พูดได้ว่าของหลวงพ่อเฒ่านั้นถือเป็นผ้ายันต์ที่เเพงที่สุดในประเทศไทย เเละของหลวงพ่อเฒ่านั้น ขนาดตัดมาตัวเดียวเขาว่ายังยิงไม่ออกเลย

สรุป ผ้ายันต์ค่ายกลหลวงปู่กวย สร้างตามตำรับหลวงพ่อเฒ่า วัดคังคาว เป็นการสร้างของวิเศษตามเเบบท่อนผ้าเเดงของท้าวอาฬวกยักษ์

ผ้านี้ตามตำรามีข้อห้ามคือ ห้ามทำตกพื้นดินเเละห้ามเอาไปตีหัวคน เขาว่าจะทำให้ความจำเสีย หลง ๆลืม ๆ ที่ห้ามตกดิน คงเป็นเสนียดกัน เขาว่าถ้าตกดินจะทำให้เกิดเรื่องไม่ดี

อักขระสี่ตัว อะปะจะคะ ของหลวงพ่อเฒ่า ดู ๆ ไปไม่ธรรมดา หลาย ๆ เกจิรุ่นต่อๆมายังสืบทอดเอามาลงในวัตถุมงคลของท่าน อาทิเช่น หลวงพ่อปา วัดโบถส์ หลวงพ่อกวย วัดบ้านเเค หลวงพ่อสวัสดิ์ วัดคังคาว หลวงพ่อฉาบ วัดคลองจันทร์ หลวงพ่อเจ้ยอดีตเสือเก่า วัดห้วยเจริญสุข เป็นต้น

เเม้เรื่องราวจริง ๆ ของท่าน ค่อนข้างจะลางเลือน เเต่เป็นเพราะความศักดิ์สิทธิ์เเละอภินิหารของท่านที่มีต่อผู้ศรัทธา ทั้งในเรื่องของการบนบานสานกล่าวตลอดจนประสบการณ์ในวัตถุมงคลที่คุ้มครองชีวิตของเหล่าบรรดาลูกศิษย์ ทั้งในเรื่องของอุบัติเหตุหรือเรื่องมีด ปืน เเม้วัตถุมงคลเหล่านั้นไม่ทันท่านเลยสักรุ่น เเต่ลูกศิษย์ก็รอดตายเพราะบารมีหลวงพ่อเฒ่า

สมัยหลวงพ่อเฒ่ามีชีวิตอยู่ ท่านได้สร้างวัตถุมงคลไว้ มี ผ้ายันต์ซึ่งมีทั้งสีขาวเเละเเดง เเต่ผ้ายันต์เเดงของท่านจะเด่นกว่าเพื่อน นอกจากนั้นท่านยังได้สร้างตะกรุดโทน เเหวนนิ้ว ส่วนเเบบอื่นๆน่าจะมี เเต่ยังขาดข้อมูลเเละความเเน่ชัด

ผ้าเเดงหลวงพ่อเฒ่า มีการเรียกกันหลายชื่อ เช่น ผ้ายันต์ค่ายกล ผ้ายันต์อาฬวะกะยักษ์ ผ้ายันต์จักรกรณี เเล้วเเต่ข้อมูลที่ทราบกันมา

ผ้าเเดงหลวงพ่อเฒ่าที่ตกทอดกันมาตั้งเเต่บรรพบุรุษมักมีการฉีกเเบ่งกันตั้งเเต่สมัยก่อนเเล้ว นับเป็นผ้ายันต์หนึ่งเดียวที่เเปลกมากๆ ที่มีการตัดอักขระขายกันเป็นตัวๆเลยทีเดียว สมัยก่อนๆเล่ากันมาว่า ขายกันตัวละร้อยบาท คนท้องถิ่นเล่าให้ฟังว่า ไม่กี่ปีก่อนเเกเคยขายไปตัวนึงร่วมสองพันบาท เห็นเป็นอักขระตัวๆที่ตัดออกนั้น ไม่ธรรมดา เขาว่าเคยมีคนเอาไปลองยิง ยังยิงไม่ออกเลย(ฟังหูไว้หู)

อะปะจะคะ น่าจะมาจากบทสวดที่ชื่อว่า กรณียเมตตาสูตรที่อยู่ในพระธรรม เเละเป็นอีกบทสวดมนต์ที่นิยมสวดกัน บทสวดนั้นมีที่มาดังนี้

สมัยพุทธกาล มีเรื่องเล่าว่ามีพระภิษุ 500 รูป ทูลลาไปเจริญสมณธรรมในป่าใหญ่แห่งหนึ่งกลับถูกรุกขเทวดาแกล้งเนื่องจากพอพระเข้าพักเทวดาต้องหนีไปอยู่ที่อื่น(เพราะศีล) พระเหล่านั้นต่างไอจามถูกหลอนหลอกต่างๆนานา พระพุทธองค์ทรงให้เจริญเมตตาบทนี้ พอพวกเทวดาได้ฟังเกิดเมตตาจิต ขวนขวายเพื่อความสุขของพระภิกษุเหล่านั้น พระภิกษุได้สัปปายะ เจิรญธรรมสำเร็จอรหันตผลถ้วนทั่วกัน

จึงกลายเป็นธรรมเนียมว่าเมื่อผ่านศาลเจ้าเทพารักษ์หรือไม้วนปติ ที่มีชนนับถือพึงให้ภิกษุเจริญสามีจิกรรมเจริญเมตากรียสูตรบ้าง เรียกมนต์ขับผี ปัจจุบันนำไปสวดรวมกับเจ็ดตำนาน สิบสองตำนาน บทนี้ใช้ได้ดีทีเดียวเวลาไปนอนป่าหรือที่ไม่คุ้นชินทำให้นอนหลับง่ายและทำให้จิตสงบได้

อันบทกรณียเมตตาสูตรนี้บางท่านจึงเรียกว่า บทสวดให้ภูติเทวดาปกป้องรักษา

กะระณียะมัตถะกุสะเลนะ      ยันตัง สันตัง ปะทัง อะภิสะเมจจะ

สักโก อุชู จะ สุหุชู จะ           สุวะโจ จัสสะ มุทุ อะนะติมานี

สันตุสสะโก จะ สุภะโร จะ      อัปปะ กิจโจ จะ สัลละหุกะวุตติ

สันตินทะริโย จะนิปะโก จะ        อัปปะ คัพโภ กุเลสุ อะนะนุคิทโธ

นะจะ ขุททัง สะมะ จะเร กิญจิ   เยนะ    วิญญู ปะเร อุ ปะ วะเทยยุง

สุขิโน วา เขมิโน โหนตุ           สัพเพ สัตตา ภะวันตุ สุขิตัตตา

เย เกจิ ปาณะภูตัตถิ               ตะสา วา ถาวะรา วา  อะนะวะเสสา

ทีฆา วา เย มะหันตา วา          มัชฌิมา รัสสะกา อะณุกะถูลา

ทิฏฐา วา เย จะ อะทิฏฐา         เย จะ ทูเร วะสันติ อะวิทูเร

ภูตา วา สัมภะเวสี วา             สัพเพ สัตตา ภะวันตุ สุขิตัตตา

นะ ปะโร ปะรัง นิกุพเพถะ        นาติมัญเญถะ กัตถะจิ นัง กิญจิ

พะยาโรสะนา ปะฏีฆะสัญญา      นาญญะมัญญัสสะ ทุกขะมิจเฉยยะ

มาตา ยะถา นิยัง ปุตตัง            อายุสา เอกะปุตตะมะนุรักเข

เอวัมปิ สัพพะภูเตสุ                 มานะสัมภาวะเย อะปะริมาณัง

เมตตัญจะ สัพพะโลกัสะมิง        มานะสัมภาวะเย อะปะริมาณัง

อุทธัง อะโธ จะ ติริยัญจะ           อะสัมพาธัง อะเวรัง อะสะปัตตัง

ติฏฐัญจะรัง นิสินโน วา             สะยาโน วา ยาวะตัสสะ วิคะตะมิทโธ

เอตัง สะติง อะธิฏเฐยยะ            พรัหมะเมตัง วิหารัง อิธะมาหุ

ทิฏฐิญจะ อะนุปะคัมมะ สีละวา     ทัสสะเนนะ สัมปันโน

กาเมสุ วิเนยยะ เคธัง               นะ หิ ชาตุ คัพภะเสยยัง ปุนะเรตีติฯ

ที่มา watkositaram.com